Optrekken met Mozes

Exodus 33: 12-17 (NBV) 12.Mozes zei tegen de HEER: ‘U draagt mij wel op het volk verder te laten trekken, maar u hebt mij niet laten weten wie u met mij mee zult sturen, terwijl u toch gezegd hebt: “Jou heb ik uitgekozen, jou ben ik goedgezind.” 13 Als dat werkelijk zo is, laat mij dan weten wat uw plannen zijn. Dan leer ik u kennen en weet ik zeker dat u mij goedgezind bent. Vergeet toch niet dat deze mensen uw volk zijn.’ 14 De HEER antwoordde: ‘Moet ik dan zelf meegaan om je gerust te stellen?’ 15 Mozes zei: ‘Als u niet zelf meegaat, laat ons dan niet verder trekken. 16 Hoe zou moeten blijken dat u mij goedgezind bent, mij en ook uw volk, tenzij u met ons meegaat? Alleen dan nemen wij immers een bijzondere plaats in onder de volken die de aarde bewonen.’ 17 De HEER zei tegen Mozes: ‘Ik verzeker je dat ik zal doen wat je vraagt, want ik ben je goedgezind en ik heb je uitgekozen.’

Bij de aftrap van ons jubileumjaar in de Singelkerk opende ds. Iris Speckman uit Almere met deze bijbeltekst. Zij vertelde dat in Almere er veel verschillende kerken zijn, waaronder een groot aantal ‘exotische’, en in dat geheel moet de Doopsgezinde gemeente haar eigen plek behouden. En zij heeft hierbij als motto, ontleend aan deze tekst: Wanneer jullie niet zelf meegaan, laat ons dan niet verder trekken….
Aan het begin van hoofdstuk 33 geeft God aan Mozes de opdracht om met het volk verder te trekken om het beloofde land in te gaan. Maar er is wel een enorm probleem, want God zegt: Ik zelf zal niet met jullie meegaan, omdat jullie een onhandelbaar volk zijn. Dat was niet zomaar, dat God dit zei. Daar was een aanleiding voor. Vlak hiervoor had het volk het gouden kalf gemaakt en waren dat beeld gaan aanbidden. En al dachten ze, dat dit een mogelijkheid was om met God in contact te blijven, God zelf oordeelde daar anders over. God breekt met zijn volk.

Maar Mozes gaat met God in gesprek. ‘Als u zelf niet met ons meegaat, laat ons dan niet verder trekken’. Mozes beseft: als God niet met ons is, zijn we verloren en wordt alles zinloos en kansloos. Maar wat heel bijzonder is, is dat Mozes zich niet bij Gods besluit neerlegt. Hij zegt: Heer, U hebt mij uitgekozen en U hebt uw volk uitgekozen en daar kunt U niet zomaar op terugkomen. Mozes doet dus een beroep op trouw van God. En God … Hij luistert! Hij laat zich overtuigen door Mozes.Iris roept haar gemeente en ook alle toehoorder op om ook te luisteren en mee op weg te gaan. Want zonder elkaar is er geen weg te gaan. Dat gaat dieper dan een keertje naar de kerk komen, werkelijk betrokken raken op elkaar en dan komen we in de richting van het Beloofde Land.